Vision Quest in de Pyreneeën: stilte, vasten & de Vrije Positie

Nee, niet omdat ik knetter ben (oké, een béétje). Ik doe het om me helemaal over te geven aan 'de Vrije Positie': die veilige plek in mij waar geen partij of oordeel is. In mijn coaching leer ik mijn cliënten om precies die plek / energie in henzelf te benutten bij het oplossen van hun probleem of conflict. Want dat is waar de transformatie en magie plaatsvindt. Het benutten van de Vrije Positie kun je zien als een lifehack, die lastige situaties sneller werkbaar maakt. 

Het punt is: hoe kom je daar? Nou, dat is niet eens zo heel moeilijk hoor, met de juiste aanwijzingen. Iedereen kan er komen, ook zonder Vision Quest. Al zijn er tuurlijk wel gradaties in de beleving. Zelf wil ik die plek in mij tuurlijk tot in mijn tenen leren kennen en belichamen. 

Klinkt het wat vaag voor je? Kwestie van terminologie waarschijnlijk. Want feitelijk rekent iederéén op zijn manier met 'de absolute dimensie'. Alleen hoe we deze benoemen hangt af van ons referentiekader en geloofssysteem. 

De Westerse wetenschap bijvoorbeeld verwijst naar het absolute met termen als objectiviteit en neutraliteit. En beschrijft 'de vacuüm- of nulpuntsenergie' als het punt waar de kracht het grootst is. (Check: 'Casimireffect'). In spirituele kringen verwijst men naar de absolute dimensie als zijnde God, of Tao, of het Nu. En beschrijft de connectie daarmee als 'je verbinding met het hogere', 'het licht van de ziel, of 'heilige grond'. In de psychologie gebruikt men dan weer termen als 'je ongekwetste deel', 'transpersoonlijke zelf', of 'je essentie'. 

Waar je ook in gelooft, al deze begrippen verwijzen naar een dimensie die noch aanwijsbaar, noch kwantificeerbaar is, maar waar men unaniem enorm veel waarde en belang aan hecht. Want hoewel 'objectiviteit', 'de ziel' of 'de essentie' niet in de materie bestaan, zijn ze er naar ons idee wel. En dus werken we er links- of rechtsom mee.

Zelf koos ik voor de term 'Vrije Positie', of 'Innerlijke Vrijplaats'. Een benaming die geen onnodige weerstand oproept. En die heel mooi klopt, want het woord vrijplaats betekent namelijk 'toevluchtsoord': een plek waar je veilig bent, en daardoor vrij. En als de absolute dimensie één ding is, dan is het veilig.

Het punt is dat wij geneigd zijn die veiligheid buiten onszelf te zoeken, maar waar deze zich werkelijk bevindt is in onszelf. Ook al heb je nog zoveel meegemaakt: zodra je voorbij het oordeel gaat is er veiligheid.

Belangrijker dan uiterlijke veiligheid is dan ook dat we veilig worden voor onszelf. Dat we het oordeel over ons eigen tekortschieten loslaten. Daar knapt een mens enorm van op, en daar hoef je helemaal niet spiritueel voor te zijn.

Of ze de Vrije Positie spiritueel of objectief duiden, mogen mijn cliënten dan ook voor zichzelf bepalen. Ik zeg altijd: kies waar je in kunt geloven.

Je zult misschien begrijpen: je kunt deze dimensie het beste proeven in diepe stilte en loslaten. Met name inheemse tradities geven ons concrete aanwijzingen hoe 'de heilige grond' te betreden. Het recept dat ze aanreiken blijkt altijd een combinatie te zijn van 1) onthouding (vasten); 2) afzondering (geen afleiding) en 3) stilte (eventueel verrijkt met meditatie en gebed). En dan hoe langer hoe beter. (Maar niet té lang hè, want dan leg je het loodje 😉).  

Het bijzondere is dat je, om hier een ervaring mee op te doen, je dus dus eigenlijk niks hoeft te doen; je hoeft er alleen maar iets voor te laten. Niet eten, geen geluid, geen anderen om je heen die je beïnvloeden. En: je oordelen loslaten. Het gaat altijd over jezelf loslaten. Je gehechtheid aan wie je denkt te (moeten) zijn.

Wat nogal confronterend kan zijn. 

Maar ook ontspannend. En bevrijdend.

Want: ruis omlaag = helderheid omhoog

Zelf ben ik niet zo van de theorie over hoe het leven in elkaar zit (religie, wetenschap) en meer van de praktijk en het ervaren. De eerste keer dat ik een ontmoeting met mijn ziel had, was in 1992, tijdens een geweldservaring. Die ik daardoor overleefde. Ook had ik ooit, in 2009 een kundalini awakening tijdens een Vipassanah Retreat. En vorig jaar, toen ik een zog. Dark Retreat deed (4 dagen en nachten in het pikkedonker) heb ik letterlijk het licht van mijn ziel kunnen ervaren. Alsof er een zaklamp aanging joh! Licht wat ik ook zie bij Akasha Readings. Op basis daarvan groeide mijn belangstelling voor de absolute dimensie en verheug ik mij al op de Vision Quest.

Wat ik heel leuk vond om te horen van iemand die al eerder zo'n quest deed was: 'Dag 1 en 2 wilde ik steeds maar naar mijn telefoon grijpen, om foto's te maken van herten en eekhoorns die opeens hartstikke dichtbij kwamen. Maar die ik niet bij had natuurlijk. Ik was nog zo onrustig toen; ik dacht gelijk aan hoe graag ik dat vast wilde leggen, puur om aan de buitenwereld te laten zien. Maar op dag 4 was dat helemaal weg en was ik zo stil vanbinnen, dat er een eekhoorn op mijn schoot kwam zitten!'

[...]

Dat kun je je toch niet voorstellen hè?! Zo mooi.

Maar ik heb nog maar even geen verwachtingen.
Het gaat sowieso een oefening worden in onthechten.
En wat er dan komt, dat komt er.
Ben heel benieuwd!

Liefs,
aleXandra
17 sept 2025