Nee zeggen zonder schuldgevoel

Wat is het toch moeilijk voor veel mensen om nee te zeggen.
De knoop in je maag, de twijfel, de angst om de ander teleur te stellen of te kwetsen.

En dan die frustratie achteraf...

Want ja, je had ook gewoon nee kunnen zeggen. Maar dat deed je niet.

En precies dát besef—dat jijzelf degene was die de deur openzette—maakt de onmacht alleen maar groter.

Herken je dit?

• De wens om aardig te zijn (en aardig gevonden te worden).
• De reflex om te helpen (want dat voelt als ‘jouw rol’).
• De angst om egoïstisch over te komen (en de ander misschien te verliezen).

Als je zo denkt, voelt ‘nee’ zeggen al snel als iets verkeerds. Als verraad, als een koude douche voor de ander.

Veel cliënten vertellen me dat ze innerlijke strijd ervaren: hun hart zegt ‘ja’, maar hun hoofd zegt ‘nee’.

Maar is dat écht zo?

Als we dieper graven, blijkt vaak het tegenovergestelde:
Dat hun ego ja zegt (= hoofd).
Hun ware hart zegt eigenlijk nee.
Oftewel: dat hun (vaak al te snelle) ja meer voortkomt uit angst, dan uit liefde.

Dus onthoud: uit schuldgevoel ja zeggen is een indicatie dat het eigenlijk een nee is. 💡

aleXandra