Boos onze mond houden. Weglopen. Verwijten maken. Het er met anderen over hebben. Analyseren. Compromissen bedenken en weer door, Dat is wat we doen.
Marchanderen met onze eigen en andermans behoeften en belangen, zonder dat er écht iets verandert.

En dus blijven we in dezelfde patronen hangen.

En doen nog een rondje.

En nog een.

En nog een.

Tot het escaleert. 💣💥

Ah, juist ja! Nu hebben we een argument in handen dat we lang genoeg getobd hebben!

We huren een derde in om het zakelijk goed af te handelen en nemen goed- of kwaadschiks afscheid. Doehoeg! 👋🏻

Dat was het dan.

Een onzinnige dans.

Maar wat nou, als we conflict minder als een probleem en méér als een hulpmiddel zouden gaan benaderen? Als een hulpmiddel naar heling, groei en verbinding?

Wat als we maatschappelijk meer zouden inzetten op het transformeren en benutten van conflicten, in plaats van op het helpen afhandelen van conflicten?

Op de win- of groeiervaring, in plaats van op de helaaspindakaas verlieservaring?

We leven in een tijd waarin polarisatie en onbegrip de boventoon voeren.
Daar hebben we last van, omdat we steevast het paard achter de wagen spannen.
Door pas als alle jus uit de relatie is te gaan schakelen en dan snelsnel een mediator of jurist erbij te halen om de zaak af te handelen.

Maar een afgehandeld conflict is nog lang geen opgelost conflict!
Alles geregeld, maar ondergronds eikelt het rustig nog jaren door.
En ontstaat het ene lookalike conflict na het andere.
In weer een andere relatie, bij weer een andere werkgever.

Maatschappelijk is de grote blinde vlek dat we conflicten framen als verkeerd. Slecht.
Foute boel. Als iets wat zinloos is en weg moet.

Maar conflicten zijn niet onze vijand.
Het zijn deuren. Ze nodigen ons uit ons uit om beter te kijken. Ze sporen ons aan om dichter naar de werkelijkheid te bewegen, naar wat er écht speelt.
Naar wat nodig is om verder te groeien en bloeien.
Samen of alleen.

Indien we het lef hebben om er op in te gaan, in plaats van te doen alsof onze neus bloedt.

En de ervaring heeft mij geleerd dat we daar allemaal - van hoog tot laag - soms hulp bij nodig hebben! Wat dan ook veel beter en laagdrempeliger georganiseerd zou moeten worden.

Mijn missie is om Nederland conflictvaardiger te maken. Om mensen en professionals te helpen vaste patronen te doorbreken en conflict niet langer als een last, maar als een krachtbron te zien.

Mijn Vrijplaatsmethode biedt een radicale verschuiving weg van vechten, vermijden, of pleasen naar het transformeren van die pijn, en het ervaren van meer echtheid, vrijheid en verbinding in de relatie. Maar er zijn vast nog vele andere goede wegen.

Resoneert dit bij jou? En ben jij ook gedreven om te werken aan een betere conflictvaardigheid - in welke rol dan ook? Laten we praten. Wie weet kunnen we de handen ineen slaan.